In memoriam

Yvonne is in december 2019 overleden.

Ik ben Yvonne

'"Iemand zei laatst tegen mij: je hebt al wel duizend bekers geglazuurd. Dat leek me een beetje overdreven. Toch glazuur ik al vier jaar porseleinen bekers voor Design X Ambacht. Op een dag doe ik één of twee dienbladen. Daar staan twintig bekers op. En dat vijf dagen per week".  

Thuis zitten doe ik niet  

Vier jaar geleden kwam ik op Het Dorp wonen. Daar zeiden de begeleiders gelijk dat ik bij Keramiekcentrum De Wissel naar Design X Ambacht moest gaan kijken. Ik ben blij dat ze dat zeiden, anders was ik eerst nog een poosje in mijn nieuwe huis gebleven. Maar thuis zitten doe ik niet: iedereen moet aan het werk.

Iedere middag van maandag tot en met vrijdag ben ik bij De Wissel. Ik ben de enige die hier bekers glazuurt voor Design X Ambacht. De bekers worden eerst gegoten en gebakken. Daar heb ik ook wel eens mee geholpen, maar dat vond ik erg zwaar. In het begin heb ik ook de bovenkant van de bekers geschuurd zodat ze mooi glad worden, maar dat is een erg secuur werkje. Ik glazuur liever, dan heb ik een dikkere kwast in mijn handen. Ik vind glazuren leuk om te doen en ik kan het goed.

Glazuren 

Het glazuren is ontspannend voor mij. Schrijven bijvoorbeeld gaat niet meer zo goed door mijn spierziekte Myotone Dystrofie, ook wel de ziekte van Steiners genoemd. Glazuren lukt dankzij de dikke kwast wel en ik vind het leuk om te doen. Ik kan het ook goed, maar daar heb ik wel voor moeten oefenen. Eerst had ik steeds dikke druipers op de beker. Gelukkig kun je die eraf wassen, dan moeten de bekers drogen en begin ik gewoon opnieuw.

Ik kan goed overweg met de anderen hier. Tijdens het werk klets ik gezellig, maar ik moet wel op de bekers letten. Ik moet mijn verstand erbij houden, anders zie ik niet hoeveel verf ik op de kwast heb. Ik blijf glazuren tot ik mijn vingers niet meer kan gebruiken

Vijf dagen per week ben ik bij Keramiekcentrum De Wissel. Van maandag tot en met donderdag werk ik voor Design X Ambacht en op vrijdag doe ik iets voor mijzelf. Soms ga ik kleien, maar vaak ga ik toch weer glazuren. Dan werk ik aan grote dingen, geen klein priegelwerk. Nu ben ik bijvoorbeeld bezig met een grote kikker, ik maak hem knalgeel.

Ik heb het hier naar mijn zin, ik hoef niet zo nodig iets anders te proberen. Hoelang ik nog blijf glazuren? Net zo lang totdat ik mijn vingers niet meer kan gebruiken. Nu is het er één, over een tijdje misschien wel allemaal. Maar tot die tijd blijf ik glazuren.